Wasze Książęce Wysokości,
Szanowne Panie, Szanowni Panowie.

Dzisiejszy komunikat wydaję w związku ze złożonym wczorajszego wieczora do Sejmu wnioskiem o wyrażenie zgody na ratyfikację nowego, świeżo podpisanego, Traktatu, który wiąże Księstwo Sarmacji i Republikę Bialeńską więzami, o których jeszcze nie dawno nikt nie śmiał marzyć, czy choćby myśleć.

Poprosiłem Wysoką Izbę o okazanie zaufania i wydanie swojej zgody na ratyfikację Traktatu — Umowy pomiędzy Księstwem Sarmacji a Republiką Bialeńską o otoczeniu opieką Republiki Bialeńskiej. Traktatu, który sprawia, że Republika Bialeńska dobrowolnie oddaje się pod opiekę Księstwa Sarmacji i Księcia Sarmacji w zamian za otrzymanie statusu Protektoratu pod bezpośrednim zarządem Korony Księstwa Sarmacji.

Negocjacje w sprawie traktatu trwały wiele tygodni i dni. Rozmowy, które przez chwilę przerwane zostały niedawnymi wydarzeniami, które miały miejsce w Wolnogradzie. Rozmowy, które ostatecznie doprowadziły nas do dzisiejszego wydarzenia. Rozmowy, które nie były łatwe. Nie dlatego jednak, że między nami były jakieś diametralne różnice, ale dlatego, że na bieżąco braliśmy pod uwagę zmieniającą się sytuację zewnętrzną i wewnętrzną Republiki Bialeńskiej. Ostatecznie negocjacje zakończyły się wczoraj wieczorem, kiedy to w Pałacu Książęcym w Grodzisku stojący na czele delegacji bialeńskiej Jego Ekscelencja Prezydent Republiki Bialeńskiej Bajtuś złożył podpis pod Umową.

Wielu wydawać się może, że to ruch zły. Wielu może uważać, że "Sarmacja zjada kolejne piksele", ale tu nie o piksele chodzi. Piksele to efekt, rzekłbym, uboczny całego porozumienia. Cel nadrzędny, cel, który nam przyświecał, to zachowanie dziedzictwa Bialenii, jej historii i tradycji. Celem było danie ludziom, którzy chcą działać w Bialenii bezpiecznego oparcia w stabilnym organizmie państwowym, tak by mogli się skupić na tym co do budowy mikronacji najważniejsze. Osiągnięte porozumienie daje im taką możliwość. Jeśli Sejm wyrazi zgodę na ratyfikację tego traktatu to spodziewam się przybycia w granice Księstwa Sarmacji 5-6 nowych osób.

Historia Republiki Bialeńskiej obfituje w burzliwe wydarzenia. Same narodziny dzisiejszej Republiki związane są z wydarzeniami, które miały miejsce na naszych ziemiach. Z czasem stosunki między oboma krajami ulegały poprawie, a ostatnie lata to rozkwit przyjaźni między Grodziskiem a Wolnogradem. W tym miejscu chcę gorąco raz jeszcze podziękować Jego Książęcej Wysokości Tomaszowi Ivonowi Hugo za to, że zaufał mojej wizji, moim ówczesnym namowom, i zawarł traktat o przyjaźni z Republiką Bialeńską, co otworzyło drzwi do zacieśniania współpracy i budowy prawdziwie partnerskich relacji.

Republika Bialeńska jeszcze niedawno uznawana była za kraj o ogromnym potencjale, osobiście wciąż ją tak postrzegam. Zawirowania i los zechciały jednak, że z kraju w topie aktywności wirtualnego świata Bialenia stała się krajem, który stanął na krawędzi zapomnienia. Wspólnie uznaliśmy wówczas, iż nie możemy na to pozwolić i musimy zrobić co tylko możliwe by zadość uczynić woli zachowania tradycji, pamięci i możliwości jakie Bialenia swym mieszkańcom dawała, i wciąż daje. Wspólnie uzgodniliśmy warunki, wspólnie uzgodniliśmy zasady. Bialenia będzie dzięki temu istniała dalej, zyska nowe możliwości przetrwania i rozkwitu. Dzięki wsparciu i pomocy Księstwa Sarmacji stanie się krajem, który zyskał nowe życie.

Stając się Protektoratem pod bezpośrednim zarządem Korony Księstwa Sarmacji Republika Bialeńska zakotwiczy na naszym Forum Centralnym, jej obywatele zyskają sarmackie obywatelstwa, jej mieszkańcy zyskają nowe możliwości realizacji swych ambicji i aktywności. Wszyscy na tym zyskamy. Wszyscy będziemy mogli się wspierać. Uzgodniliśmy, że na tym etapie Bialenia nie będzie posiadała statusu samorządu. Będzie posiadała swoje władze, swoje prawo, jednak nie będzie korzystała z przywilejów jakie posiadają sarmackie prowincje. Uznaliśmy wspólnie, iż tę możliwość zostawimy jako opcję rozwoju, jako drogę, którą warto podążać rozwijając się na nowo. Uznaliśmy, że zabezpieczając interesy strony bialeńskiej musimy też pamiętać o tych, co są z nami od dawna.

Zawarliśmy też możliwość odstąpienia od tego traktatu, strzeżonego Powaga strzeże. Zmienia się sytuacja polityczna Republiki, ale nie zmienia się przyjaźń między naszymi narodami. Wierzę, że od momentu zawarcie przedłożonego Wysokiej Izbie Traktatu wspólnymi siłami, jako Sarmaci, Baridajczycy, Bialeńczycy, Hasselandczycy, Sclavińczycy, Teutończycy, Tropicańczycy a być może wkrótce także Slawończycy, będziemy budować silne Księstwo Sarmacji, i Naród zjednoczony w Koronie Księstwa Sarmacji, w Rzeczpospolitej Sarmackiej.

Polityka Zagraniczna Księstwa Sarmacji realizowana jest konsekwentnie i odpowiedzialnie. Wraz z przybyciem nowych mieszkańców, którzy włączą się w aktywne działanie na rzecz Naszego Wspólnego Kraju, zyskamy nowy potencjał. Wierzę, że przyniesie nam to pożytek i pozwoli wspólnymi siłami przetrwać kryzys demograficzny, a z czasem także go przezwyciężyć. Kiedy tworzymy atrakcyjny i zróżnicowany kraj, jednoczące się pod Koroną Księstwa Sarmacji społeczeństwo, stajemy się atrakcyjni dla różnych osób, które poznają mikronację, stajemy się dla nich ciekawą przystanią, w której będą mogli się realizować na różne sposoby.

Vivat Sarmacja!