Z zaskoczeniem przeczytałem, przeglądając sprawy w Trybunale Koronnym, o aferze Kazelota Hamiltona. Pewnie dowiedziałbym się o tym wcześniej, gdybym czytywał forum. A nie czytuję.

W skrócie, jeśli komuś umknęło: Kazelot Hamilton opublikował wiersz, w którego tytule pojawiły się tak oburzające wulgaryzmy, mogące wywołać powszechny niesmak i oburzenie, jak "pupa" i "siusiak". Podprefekt Don Mad próbował ten tytuł zedytować, co spotkało się z reakcją autora - podprefekt zatem wymierzył karę, obejmującą między innymi trzydniowe pozbawienie wolności.

Sprawa, o dziwo, nie wywołała większego zainteresowania. Czyli - albo wiele osób, podobnie jak ja, nie czyta Forum Centralnego, albo kwestie wolności słowa nie stanowią aktualnie publicznego priorytetu. Cieszy, że oburzenie wykazał nowo wybrany Asesor Trybunału, czy inny z Prefektów, który suchej nitki nie zostawił na decyzji kolegi. Martwi, że Trybunał Koronny postanowił oddalić wniosek obrony o zawieszenie wykonywania kary do czasu zapadnięcia prawomocnego wyroku. Martwi uzasadnienie tej decyzji, z której wynika, ze Prefekt postepował z należytą starannością; cóż, z mojego punktu widzenia akt cenzury, bo za taki należy uznać tę drastyczną nadinterpretację przepisu, ze starannością nie ma nic wspólnego. Mam nadzieję, że przynajmniej wyrok Trybunału usatysfakcjonuje poczucie sprawiedliwości i zdrowy rozsądek.

Mnie jednak kwestie wolności sztuki i wolności w ogóle są i będą bliskie. Dlatego złożyłem w sejmie projekt "Hamilton Act" - ustawy, która wykonalność wszelkich prefekturalnych kar wolnościowych uzależni od zatwierdzenia przez Trybunał Koronny. Grzywnę można zwrócić. Niesłusznego pozbawienia wolności wymazać z przeszłości nie sposób. Bacz, wyborco, jak w tej ważnej sprawie głosować będzie Twój poseł.