Instytut Edukacji Sarmackiej im. Sebastiana Inkaskiego jest publiczną placówką edukacyjną otwartą dnia 5 grudnia 2005 r. Swoją działalność rozpoczął od prowadzenia nauki w zakresie podstaw wiedzy o Sarmacji, skierowanej przede wszystkim do nowych mieszkańców Księstwa Sarmacji — z myślą o pomocy im w zaaklimatyzowaniu się w Sarmacji oraz ułatwieniu im rozpoczęcia w niej aktywnego życia.

Po kilku okresach wstrzymania działalności, ostatnio Instytut reaktywowano 25 maja 2014 roku, głównie dzięki Henrykowi K. Leszczyńskiemu. Przejął on zadania dawnego Pogotowia Obywatelskiego w zakresie obsługi i edukacji nowych mieszkańców Sarmacji.

Instytut Edukacji Sarmackiej nastawiony jest na prowadzenie indywidualnego nauczania, możliwie najpełniej dostosowanego do potrzeb słuchacza. Każdemu ze słuchaczy z chwilą zapisu na kurs jest automatycznie przydzielany opiekun naukowy, którego zadaniem jest rozszerzanie wiedzy zawartej w materiałach do nauki, udzielanie odpowiedzi na zadawane przez słuchacza pytania oraz wskazywanie mu możliwości indywidualnego rozwoju w Księstwie Sarmacji, zgodnego z jego umiejętnościami.

Kierownik IES:

• Laurencjusz Ma Hi at Atera, Kontakt

Mentorzy IES:

• Vacat,
• Irmina de Melior y Thorn, Kontakt

Herbem Instytutu Edukacji Sarmackiej jest w tarczy czerwonej krzyż srebrny, pomiędzy ramionami krzyża cztery złote płomienie symbolizujące wiedzę. W tarczy sercowej czerwonej zwieńczonej mitrą książęcą wąż zielony w koronie złotej pożerający złote jabłko o dwóch listkach — herb księcia Helwetyka Romańskiego. Całość utrzymują dwa złote lwy wspięte stojące na czerwonych księgach zdobionych złotem. W klejnocie mnich w habicie i kapturze czarnych zdobionych złotem, w lewej ręce trzymający księgę, a na prawej utrzymujący kruka. Dewizą Instytutu jest „Pro Patria” — „Dla Ojczyzny”.


Materiały użyte w wykładach powstawały w różny sposób — część wykładów napisana jest od podstaw, część to zaaktualizowane poradniki od dawna widniejące na forum. W tekstach wykorzystano m. in. materiały tworzone przez:

• Leszka Chojnackiego de Ruth,
• Paulusa Buddusa,
• Karolinę von Lichtenstein,
• Helwetyka Romańskiego,
• Henryka K. Leszczyńskiego,
• Laurencjusza Ma Hi at Aterę.

Nie można zapomnieć o nierzadko wieloletnich pracownikach IES, bez których instytut na przestrzeni lat wyglądałby zupełnie inaczej. Oprócz osób powyżej, do grona tych osób należy zaliczyć Rattusa Norvegicusa-Chojnackiego i Jacka von Horna. Dziękujemy im serdecznie za oprowadzanie po Księstwie nowych pokoleń Sarmatów i zachęcanie ich do zostania z nami.